Test: Yamaha FZ1 vs. Aprilia Tuono 1000R

een verzameling testrapporten
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Jos J. Heiloo
50 kW
Berichten: 49
Lid geworden op: di 02 nov, 2004 0:06
Locatie: Purmerend
Contacteer:

Test: Yamaha FZ1 vs. Aprilia Tuono 1000R

Bericht door Jos J. Heiloo »

http://www.motorfreaks.nl/index.php/review/3969/1 Door Bellow, geplaatst op 11 januari 2007 om 11:39

Een wereld van verschil

De wereld van vandaag de dag is klein. Prijzen van een vliegtuigticket maken het mogelijk om voor een appel en een ei je kerstboodschappen in Londen te doen. Via internet bestel je door een paar drukken op de toetsen van je toetsenbord de “alleen in China verkrijgbare” supersonische DVD recorder. In deze context leek het ons dan ook redelijk eenvoudig om even een “echte” Italiaanse pizza te bestellen bij onze “regionale” (het is immers nog steeds in Europa) pizzaboer in Bologna. Eens even bellen...

”Ciao. E qui la pizzeria "La ghiottoneria bolognese"? Vorrei ordinare una pizza Siciliana. Volontieri recapitata a Rijkevoort, Olanda. Che cosa? Non recapitate a Olanda? Allora, poi vengo un momento a prendere la! (Hallo, met pizzeria "de Bologniaanse Lekkernij"? Ik wil graag een pizza Sicilliana bestellen. Graag bezorgen in Rijkevoort, Nederland. Wat, bezorgen jullie niet in Nederland? Nou dan kom ik hem wel even halen!)

Valt de bezorgservice toch weer tegen. Jammer, maar nu we onze zinnen op die echte lekkere pizza “zonder di bodem van kartonne” hebben gezet, besluiten we deze dan maar even op te halen. Ook met het oog op onze reisgenoten wordt het al smullen, zonder nog maar één hap te hebben genomen. We gaan namelijk op pad met de Aprilia Tuono 1000R en Yamaha FZ1N, twee nakeds die uitermate geschikt lijken om even die pizza te scoren.

Italiaanse pasta..

Ik zwaai mijn been over de hoge Tuono en pak het brede stuur. Wauw, wat een zit! Solide, breed, recht en echt op de motor. Met mijn 1 meter 86 lengte raken tenen en bal van mijn voet nog net de grond. De eerste meters voelen al meteen vertrouwd want deze zithouding geeft je een gevoel van power en controle. Ik draai de snelweg op en het tempo gaat omhoog. Automatisch gaan de schouders naar achteren en borst naar voren. Kom maar op en aan de kant, gaat het door mijn hoofd. Ik voel me al snel "King of the Road", de "Master of Disaster", "on Top of the World". Een verademing qua zithouding, zeker na mijn 23 jaren 'buikschuiver' ervaring.

Moet je dáár kijken! Mág dat in dit land? In het openbaar?

Nadat ik de Yamaha van Arco overneem ervaar ik een beduidend mindere mate van het "on Top of the World" gevoel. Het stuur is merkbaar smaller en je zit aanzienlijk meer in de motor dan erop. Qua hoogte zijn beide ongeveer aan elkaar gelijk maar dat echte 'World' gevoel ontbreekt voor een (bij dit type motor niet onbelangrijk) stuk. Ook de voorkant van de motor lijkt wat korter waardoor je echt het gevoel hebt dat je bijna boven het voorwiel zit, haast met je neus op de weg, ondanks dat de afmeting langer is dan die van de Tuono. Op zich ook allemaal nog niet zo’n probleem. Het echte probleem zit hem op de één of andere manier in het zadel of de vorming van warmte rondom het zadel. Na een goed uur op de FZ1 te hebben gereden (snelweg kilometers) verlang in terug naar de harde doch pijnloze zit van de Tuono. Ik zit nu van pijn al aardig te draaien en dat is toch, na 3 eerdere probleemloze uren, echt een wereld van verschil!

Moet het hier ergens zijn?

Het begint al donker te worden als we de afslag van de Autobahn nemen en de weg inslaan die ons verder binnendoor naar onze eindbestemming brengt. Het betere stuurwerk op de zo kenmerkende bochtige wegen van de Duitse Eifel gaat nu beginnen. Ondanks dat het donker is geworden ja, want wat geven beide fietsen een bak licht! Oke, daar hangt me dan ook een geweldige lamp in het vooronder dus je mag dit dan ook wel verwachten.
Zeker op de Tuono is het op de Autobahn lekker om te rijden. Zittende in een wat meer neutrale houding, licht voorovergebogen, ellebogen en armen tegen het lijf, vormde de 160 km/h kruissnelheid géén probleem. Dit geldt trouwens ook voor de Yamaha

Sushi moet je vers eten. Haast is dus geboden en met zo'n bagage-oppervlak is het nog sneller koud. Of euh... warm dan.

Pizza is op twee manieren te eten; maar aangezien een klant daar zelf over wil beslissen is het wel aan te raden hem héét daar te bezorgen. Vandaar de hete-luchtvoorziening aan weerszijden.

FZ1 hoor, alleen nogmaals jammer van de zadelpijn. Gaan we harder dan begint de wind voor merkbaar meer problemen te zorgen en gaat het leuke en fijne er vanaf. Het wordt dan meer een kwestie van vechten tegen de elementen der natuur. Tja, hoe lang houdt je dat vol en geeft je dat voldoening? Je kan immers op een naked niet anders verwachten, toch?

Het 60° V-twin motorblok van de Tuono snort als een kat die met veel genoegen luidruchtig ligt te spinnen. Is er vraag om meer vermogen, nadat je door een inhaalactie van een vrachtwagen, weer op snelheid wilt komen, dan is het een kwestie van een korte draai aan het gas. Beresterk, ook in z’n 6, dus met veel gedonder en grote klappen zo weer in gewenste 'pace'.
Rijdend op de Yamaha ervaar je op geheel andere wijze hoe kracht tot uiting kan komen. De vier-in-lijn loopt als een naaimachientje zo soepel en helemaal goed vanaf zo’n zes duizend toeren. Zo is het makkelijk doortrekken naar acht duizend in geval van inhalen waardoor je gebruik maakt van het maximum aan koppel, en met zo’n 150 pk aan boord ook over meer dan voldoende power beschikt. Normaliter komt deze power zonder slag of stoot en met toename van meer gegil vanuit de opvallende, niet te missen demper vrij. Maar helaas laat de injectie zich niet echt vloeiend aanvoelen, een kwaal die Yamaha niet voor elkaar lijkt te krijgen, jammer. Zeker onderin van drie tot zes duizend toeren is het 'aan-uit gevoel' duidelijk merkbaar. De verdere bediening is op z’n Japans: gewoon goed. Schakelen als een mes door de boter en de bediening van de schakelaars op de voor ieder bekende plekken. Op de Tuono zitten claxon en richting net andersom en dat is weer een kwestie van gewenning. Daarnaast vraagt het in z’n vrij zetten toch weer om een kunstje, hoewel Arco en Ed daar minder moeite mee hadden. (Dat leek op het eerder geteste model tot het verleden.)
Beide motoren hebben zo machtig veel vermogen dat ze in de praktijk weinig voor elkaar onder hoeven te doen, maar door hun zo verschillend motorkarakter voelt het toch aan als een wereld van verschil…

Rechtstreeks overgenomen van hun supersport voorvaderen, tenminste, zo lijkt het op het eerste gezicht. Bij de Tuono is de voorpartij inderdaad identiek, bij de FZ1 zijn daarentegen enkele onderhuidse aanpassingen gedaan. Beide motoren hebben een upside-down voorvork, maar daar waar de Tuono in- en uitgaande demping in beide vorkpoten heeft, is de FZ1 uitgerust met gescheiden demping. Ingaande demping in de ene vorkpoot, uitgaande demping in de andere. Net als Rossi's M1 racer, maar dat even terzijde. Daar waar de Tuono zijn vertraging krijgt uit vette radiaal gemonteerde Brembo's (in samenspraak met de eveneens radiale Brembo rempomp) moet de FZ1 volstaan met axiaal gemonteerde remklauwen en een eveneens axiale rempomp.

De remmen van de Yamaha zijn dan ook merkbaar minder sportief dan die van zijn Italiaanse tegenhanger. De Yamaha mag dan een direct aangrijppunt hebben, maar om stevig te ankeren moet er flink in de handle worden geknepen, terwijl de Aprilia dan minder direct mag lijken maar daarentegen wel voor een flinke vertraging weten te zorgen.

Aprilia Tuono 1000R

De verschillen tussen de Aprilia Tuono en Yamaha FZ1 hadden niet groter kunnen zijn. Ondanks dat het op papier twee concurrenten uit hetzelfde segment betreft, lijken het in de praktijk eerder erkaars tegenpolen te zijn. Terwijl beide motoren weer wel uit dezelfde gedachte zijn onstaan: een naakte versie van een reeds bestaande supersport.

In het geval van deze Tuono 1000R was zijn oervader de RSV 1000R, dé tweecilinder supersport die dankzij de revival van de viercilinder in dat segment in moeilijk vaarwater terecht was gekomen. Geheel onterecht overigens, maar tegen 180+ pk kanonnen is het nu eenmaal moeilijk opboxen. Zeker als diezelfde viercilinders in het officiële wereldkampioenschap Superbike nog steeds de oren werd gewassen door die andere Italiaanse twin. Maar goed, terug naar deze Tuono 1000R die voor 2006 hetzelfde rijwielgedeelte en motorblok kreeg aangemeten als de RSV. En dat betekende dus meer vermogen en een betere handling.

"Familie De Boer, Merellaan 91... zonder cola."

Nu gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat dit mijn eerste kennismaking was met de Tuono, en dus zal ik die verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger in dit geval voor lief moeten nemen. Daarbij moet de Aprilia zich in dit geval niet meten met zijn voorganger, maar met zijn Japanse tegenhanger.

Dat Aprilia zich niet op 'Japanse' productie-aantallen hoeft te richten is deze Tuono overduidelijk af te zien. Sportief, compromisloos, extravagant. Dat is de Tuono in een paar woorden samengevat. Motorisch is de fiets nagenoeg identiek aan de RSV en dat merk je. Ondanks dat de tweecilinder zich laat afknijpen tot tweeduizend toeren is het gebied waar de fiets zich als een vis in het water voelt ergens tussen de vijf- en negenduizend toeren. Ook het rijwielgedeelte is op dit sportieve karakter afgestemd: snaar- en snaarstrak staat de Tuono afgeveerd. Elk bobbeltje in (of steentje op) het asfalt laat overduidelijk van zich horen, of beter gezegd: voelen.

...snel weer terug.

Net als (wederom) de RSV is ook deze Tuono een forse fiets, zeker in vergelijking met zijn Japanse tegenhanger. De relatief hoge zit in combinatie met de belachelijk kleine stuuruitslag (zelfs een TGV heeft een kleinere draaicirkel) maakt de Tuono op het krappe werk geen allemansvriend. Even keren op de weg bijvoorbeeld lijkt een mission impossible, en dat is zondermeer jammer te noemen. Het brede stuur maakt dan weer wel dat je veel overzicht hebt, alleen heb je daar onder die omstandigheden bar weinig aan. Daar staat dan weer tegenover dat, zodra er gas wordt gegeven, de Aprilia je zal belonen met een rijgedrag dat nagenoeg ongekend is, alsof je op een supersport aan het rijden bent. Maar dan wel een supersport met lekker breed stuur.

cijfer toelichting
Uiterlijk 9 Stoer, sterk en agressief! De Naked met ballen tot in detail!
Afwerking 8 Goed, echter niet tot in detail. Jammer van condens in cockpit en (achter)verlichting
Motorisch 8,5 Als een echte 2 cilinder! Grote klappen, snel thuis. Naar mate je sneller thuis moet zijn, gaat het allemaal een stuk “ smoother”.
Remmen 9 Zowel voor- als achterrem goed. Goede feedback!
Vering 8 Voldoet naar mijn rijstijl en gewicht gewoon goed. Staat redelijk strak afgeveerd
Funfactor 9,5 King off the Road, the Master of Disaster JIJ “On top of the World”!
Prijs 7 2600,00 euro duurder en dat is toch een hoop geld. Als je het kan missen geen probleem.

Dit vonden we goed

Funfactor

Rijwielgedeelte

Dit vonden we minder

Bokkig bij lage toeren

Condens in display

...of Japanse sushi

Onder het zonnetje van de volgende dag, met een tempo waarbij de bochten elkaar lekker snel opvolgen komen de krachtexplosies uit het Tuono blok pas goed merkbaar naar boven. Mede door de sound die uit beide Akra’s (niet standaard) klinken wordt dit gevoel nog eens extra kracht bij gezet. Om de soepelheid qua vermogensafgifte en bediening van versnellingbak op de Tuono te behouden, heeft hij er wel behoefte aan om op toeren te worden gehouden. Onder de 3,5 tot 4 duizend toeren gaat het allemaal wat hakkerig en zwaar.

Calzone! Zit die kroepoekkoekenbakker me nog op de hielen!

Naar mate toeren en snelheid toenemen gaat het steeds beter en makkelijker, gebied me echter te zeggen dat de redelijk lange versnellingsslag uiteraard het zelfde blijft. Hee, het reserve lampje gaat alweer branden. Echt ruim van te voren, want een 50 tot 70 kilometer is dan nog haalbaar mits je rustig aan doet (lees aan de snelheid houdt). Trouwens, tijdens het “feesten” vloeit de drank wellicht meer dan je lief is, maar ja, het dan ook wel super gezellig! Naar huis gaan? Ik dacht het niet... Want het is op de Tuono in dit gebied zo super, het gevoel bijna niet te beschrijven. De grote klappen van onderuit, een zithouding die je het gevoel geeft heel de wereld aan te kunnen, remmen waarbij je schaduw je voorbij schiet en een rijwielgedeelte waarmee je menig supersport het snot voor zijn ogen rijdt. Echt “on Top of the World”.

Na de lunch geef ik de Yamaha de sporen richting der Schweiz. Oh wat gaat dit ook weer lekker. Heel anders maar wel lekker. Het bullige, zware klappen gevoel maakt plaats voor souplesse en meer snelheidsgevoel. Niet zo gek als je weet dat de krachtbron voortkomt uit de R1 rasgenoot. Qua rijeigenschappen vindt ik hem daar ook echt naar neigen. De “naked zit” in combinatie met een gruwelijke kracht bij hogere toeren geeft hem, welliswaar in mindere mate dat extra “power” gevoel. Doordat je aanzienlijk hoger in toeren zit te rijden en het blok laat gillen van genot, voelt het allemaal wat sneller aan. Van “aan-uit gevoel” is onder deze condities geen sprake. Sturen doet hij, ondanks de veel te soepel ingestelde vering, vlijmscherp al vraagt het echter ten opzichte van de Tuono allemaal iets meer lichaamsarbeid. Je mist bij terugschakelen immers de extra motorrem vanuit de V2 en ook de remmen vragen om wat meer kracht. Daarnaast wil hij graag op toeren worden gehouden waardoor je toch iets meer zit te schakelen. Dat laatste geen probleem hoor want dat gaat zo soepel!

Familiepak borrelhapjes... dat verzin je toch niet

Qua instrumentarium is de Yamaha zeer compleet, goed afleesbaar en doordacht. Zo krijg je niet alleen een lampje als je richting laatste druppels gaat maar springt de tweede dagteller meteen naar 0, zodat je ziet hoeveel je al op reserve gereden hebt. En eerlijk is eerlijk, ik moet zeggen dat de zadelpijn op dit soort wegen vele malen minder is. Het kan echter zijn dat dat met name ook aan de rij-omstandigheden ligt want dat is natuurlijk echt een wereld van verschil...

Verbruik

Zowel de Tuono als ook de FZ1 blijken in de praktijk een beste borrel te lusten. Een trend die de laatste jaren is ingezet met dank aan de steeds strenger wordende millieu-eisen, waarbij alles in het werk moet worden gesteld om vooral schone uitlaatgassen te krijgen. Dat, om aan die eisen te kunnen voldoen, een extra hoeveelheid brandstof moet worden verbrand lijkt de heren en dames van Greenpeace echter niet te deren.

dorstig rustig aan gemiddeld
Aprilia Tuono 1000R 1:13,2 1:15,7 1:14,3
Yamaha FZ1 1:13,4 1:17,7 1:15,3

We stelden het al: de verschillen tussen de Tuono en deze FZ1 hadden niet groter kunnen zijn, ondanks dat beide motoren uit dezelfde gedachte (een naakte versie van een reeds bestaande supersport) onstonden.

Was het bij de Tuono de RSV, bij de Yamaha FZ1 was het de R1 die als basis van Yamaha's eerste sportieve naked had gestaan. Maar daar waarbij de Tuono de onderhuidse verschillen ten opzichte van de RSV minimaal waren, heeft men bij Yamaha uit een geheel ander vaatje getapt bij de ontwikkeling van deze FZ1. Rijwielgedeelte en motorblok mogen dan wel van R1 afstammen, maar werden voor deze naked compleet geredesigned. Zo werd bij het ontwerp van het (compleet nieuwe) frame gebruik gemaakt van dezelfde technieken als bij de R1, maar werd de wielbasis vergroot naar 1460 mm (tegenover 1395 mm voor de 'oude' R1) en is de omgekeerde achterbrug van de R1 vervangen door een traditionele swingarm, met verstevigingsbrug dus aan de bovenzijde gesitueerd.

"Geländestrasse 1100..met bier...pff.."

Het motorblok daarentegen werd wel min of meer direct overgenomen van die R1. De verschillen die ten opzichte van die supersport werden doorgevoerd waren puur en alleen om het motorblok een totaal andere vermogensafgifte te geven: vermogen werd ingeruild voor meer koppel onderin. Lagere compressieverhouding, andere nokkenassen, dat soort dingen. Resultaat: zo'n kleine dertig paarden minder voor een maximaal koppel dat nu 2500 toeren lager ligt. Waarbij er op papier nog altijd honderdvijftig paarden overblijven, wat deze FZ1 op dit moment de meest vermogende naked maakt die voor geld te koop is. Toch is de FZ1 niet dé powerbike die je zou verwachten. Zo indrukwekkend als het vermogen op papier is, zo gebruiksvriendelijk is deze Yamaha in de praktijk. Zeker in het toerengebied tot ongeveer 9000 toeren blinkt de FZ1 uit in gebruiksgemak. Pas als de vijfcijferige regionen in zicht komen ontpopt de motor zijn ware ik, als een speer gaat de fiets er vervolgens vandoor om pas door de begrenzer tot halt te worden geroepen.

Net als de Tuono heeft ook deze FZ1 dus een behoorlijk sportieve vermogensafgifte, en daar zit hem bij deze Yamaha precies de kneep. Ondanks de ruilactie paarden voor koppel is de motor niet bepaald koppelsterk te noemen. Wil je écht van kiet met deze Yamaha dan zul je de fiets minimaal boven de vijf- tot zesduizend toeren moeten houden, anders is de Tuono al uit je zichtveld verdwenen. En dat is toch een beetje jammer want juist bij big-bikes zou je bottom-power verwachten en daar ontbreekt het deze FZ1 dus ietwat aan...

"...hop, naar de volgende! 't zit er bijna op! Banzaï!!"

En dan hebben we het nog niet over het grootste minpunt van FZ1 gehad, hetgeen zondermeer de reeds veel besproken injectie van deze naked is. De erg onvoorspelbare aan/uit injectie maakt de motor zeker in krappe bochten erg lastig te rijden. Remmend een bocht benaderen is het alsof het gasklephuis vacuüm zuigen en zodoende de gasklep even ´vastzit´, waardoor het aan/uit effect ontstaat. Precies dezelfde kwaal waar ik een jaar eerder de MV Agusta F4 1000 op betrapte. Zij het dat deze FZ1 het een graadje erger heeft dan die MV destijds want ook midden in de bocht blijft de FZ1 erg gevoelig op het gas. Zo (asociaal) hard mogelijk de hoek omgaan blijkt in deze nog de beste remedie te zijn om het probleem te omzeilen. Dat en het stationaire toerental zo´n duizend toeren verhogen.

cijfer toelichting
Uiterlijk 8 Mooi, stijlvol en technisch. Mis iets van dat agressieve wat je vaak in je houding op een naked uitstraalt
Afwerking 9,5 Met “zorg en liefde” vervolmaakt!
Motorisch 8 Als een echte 4 cilinder! Zeker tijdens het snelle werk soepel als een naaimachientje. Jammerlijk “aan-uit” bij lagere toeren. De injectie vraagt echt om verbetering!
Remmen 8 Met name voor vraagt extra knijpkracht bij gelijkwaardige vertraging
Vering 8 Staat aanzienlijk soepeler afgeveerd. Geeft echter geen krimp van ongenoegen, blijft stabiel en prima op z’n lijn.
Funfactor 8 Knallen en gaan. Met de diepere zit, toch wat meer in dan op de motor mis je (bij deze directe vergelijking) het echte ruige Naked Funfactor gevoel.
Prijs 9 Met een kleine investering van o.a. een nog wat breder stuur en harder zadel zit je ook een heel eind in de goede richting “for what’s it all about” het Naked Funfactor gevoel!

Dit vonden we goed

Vermogen

Rijwielgedeelte

Dit vonden we minder

Injectie

Zadelpijn

Uiteindelijk schuiven we onze stoel aan bij een tafeltje in Pizzeria "de Bolgoniaanse Lekkernij”. Een begrip in de regio vanwege haar op traditionele wijze bereidde pizza’s. En, vergeleken met de pizza’s bij ons uit het diepvriesvak, echt een wereld van verschil... Maar zoals ik mijn verhaal begon, de wereld van vandaag de dag is tegenwoordig erg klein. Zijn al mijn genoemde verschillen tussen beide reisgenoten dan ook zo klein. Nee hoor! Bij “echt een wereld van verschil” praat ik over echt een groot verschil. Zo ook over de smakelijkheid tussen de Pizza’s van " La ghiottoneria bolognese" en die bij ons uit de diepvries. Toch is het mooie van deze vergelijking dat over smaak niet valt te twisten. En dan kom ik weer op de Tuono en de FZ1N. Want ondanks de werelden van verschil tussen beide motoren is het de voorkeur van smaak waar je voor moet gaan bij aanschaf van 1 van beide. Beide zijn goed, op gebieden de ene beter als de andere. Het groote verschil zit hem in het motorkarakter dat je als geweldig moet ervaren en de eigen looks van de machine’s die je aan moet staan.

Voor mij persoonlijk is de Tuono een ervaring die ik niet snel meer vergeet, super. Zo was de smaak van de Sicilliana dus neem ik er nog 1 mee voor onderweg!

Technische gegevens

Merk/Model Aprilia Tuono 1000R '06 Yamaha FZ1

Motor
Type V-twin viertakt 60° Viercilinder viertakt lijn
Koelsysteem Waterkoeling Waterkoeling
Cil. inh. 998 cc 998 cc
Boringxslag 97x67,5 mm 77,0 x 53,6 mm
Compr. verh. 11,8:1 11,5 : 1
Klepaandr. 4 kleppen per cilinder, DOHC 4 kleppen per cilinder, DOHC
Ontsteking Digitaal Digitaal
Starter Elektrisch Elektrisch
Benzine toevoer Multipoint brandstofinjectie ø57 mm inlaatkelken Injectie
Smering Dry sump' Wet sump
Vermogen (opgave) 133 Pk @ 9.500 tpm 150 pk @ 11.000 tpm
Koppel (opgave) 102 Nm @ 8.750 tpm 106 Nm @ 8000 tpm

Transmissie
Aantal versn. 6, constant mesh 6, constant mesh
Prim. red. Tandwielen Tandwielen
Fin. red. O-ring ketting Ketting
Koppeling Nat, meerplaten, hydraulisch bediend, anti hop Nat, meervoudige plaat

Chassis
Frame Dubbel boxframe van aluminiumlegering Gegoten aluminium, 'diamond-shaped'
Wielbasis 1410 mm 1460 mm
Balhoofdhoek 25º 25º
Naloop 103,7 mm 109 mm
Vering voor 43 mm Showa UPSD-voorvork, volledig instelbaar Upside down telescoop, gescheiden instelbaarheid in- en uitgaand
Vering achter Sachs monoshock, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar Swingarm met link , veervoorspanning en demping instelbaar
Veerweg voor 120 mm 130 mm
Veerweg achter 133 mm 130 mm
Voorrem Dubbele schijf ø320mm, Brembo 4-zuiger radiale remklauw Dubbele 320 mm schijf, Sumitomo 4-zuiger remklauw
Achterrem Enkele schijf ø220mm, Brembo 2-zuiger remklauw Enkele 244 mm schijf, 2-zuiger remklauw
Voorband 120/70 17" 120/70 ZR17"
Achterband 190/50 17" of 180/55 17" of 190/55 17" 190/55 ZR17"

Afmetingen
Lengte 2025 mm 2140 mm
Breedte 830 mm 770 mm
Hoogte 1100 mm 1060 mm
Zadelhoogte 810 mm 815 mm
Drooggewicht 185 kg 194 kg
Tankinhoud 18 liter 18 liter
Reserve 4 liter 3,4 liter

gegevens
Klein rijbewijs Nee Nee
Garantie 2 jaar 2 jaar
Adviesprijs NL € 13.990 € 11.399
Adviesprijs BE € 12.490 n.b.
toeslag ABS n.v.t. n.v.t.
Importeur NL Moto Tricolore Yamaha Motors Europe
telefoon 0347-349839. 020-6546000
http://www.aprilia.nl http://www.yamaha-motor.nl
Gebruikersavatar
Spider
105,2 kW
Berichten: 732
Lid geworden op: ma 01 nov, 2004 9:47

Bericht door Spider »

Waarom het hele verhaal knippen en plakken terwijl je ook een linkje post? Dan kunnen ze, via die link, ook meteen de foto's etc. bekijken, wel zo leuk :wink:
Always look on the bright side of life!
Gebruikersavatar
Rob
105,2 kW
Berichten: 530
Lid geworden op: ma 01 nov, 2004 10:44
Locatie: Oegstgeest

Bericht door Rob »

Misschien heeft Jos het wel getypt :D
Plaats reactie